Rynek kontraktów terminowych jest kilkunastu lat najszybciej rozwijającym się sektorem inwestycji finansowych na świecie. W niemałym stopniu wynika to z szerokiego wachlarza różnych strategii i wysokiej płynności. Jednak dla wielu prywatnych inwestorów rynek ten wydaje się zbyt ryzykowny i skomplikowany.
Dane techniczne kontraktu futures
Każdy kontrakt terminowy posiada specyfikację – dokument wykonywany przez samą giełdę, w którym zawarte są wszystkie podstawowe warunki kontraktu: – nazwa; – ticker; – rodzaj kontraktu (rozliczeniowy/dostawczy); – wielkość (liczba jednostek aktywa bazowego na jeden futures); – termin obiegu; – termin dostawy; – minimalna zmiana ceny (krok); – minimalna wartość kroku.
Z pełną informacją na temat specyfikacji krótkich kodów futures na rynku terminowym można zapoznać się bezpośrednio na stronie internetowej portali związanych z tematyką giełdową.
Zbadajmy, jak w praktyce działają kontrakty futures
Wszystkie kontrakty futures to instrumenty pochodne, które oznaczają zawarcie umowy kupna/sprzedaży instrumentu bazowego w określonym terminie w przyszłości, ale po aktualnej cenie rynkowej. W związku z tym przedmiotem takiego kontraktu (aktywem bazowym) mogą być akcje, obligacje, towary, waluty, stopy procentowe, inflacja, pogoda itp.
Pochodne instrumenty finansowe pojawiły się razem z obrotem towarami
Ale pierwotnie był to rynek niezorganizowany, oparty na ustnych umowach między np. kupcami. Pierwsze umowy na dostawę towarów w określonym czasie w przyszłości pojawiły się za pomocą pisma. Na przykład już na tabliczkach z pismem klinowym z wieków przed Chrystusem, które zostały znalezione podczas wykopalisk w Mezopotamii, możemy znaleźć swoisty prototyp kontraktu terminowego. Do początku XVIII wieku w Europie pojawiły się główne rodzaje instrumentów pochodnych, a rynki kapitałowe nabrały cech współczesnych.
Przykład transakcji na rynku kontraktów futures
Rolnik zasiał pszenicę. Cena tego towaru na rynku wynosi dziś, umownie, 100 PLN za tonę. Jednocześnie ze wszystkich stron pojawiają się prognozy, że lato będzie dobre, a jesienią zbiory będą znakomite, co nieuchronnie spowoduje wzrost podaży na rynku i spadek cen.
Rolnik nie chce sprzedawać jesienią zboża po 50 PLN za tonę, więc umawia się z pewnym kupcem, że ten zagwarantuje mu dostawę 100 ton zboża w ciągu 6 miesięcy, ale po obecnej cenie 100 PLN . Czyli nasz rolnik występuje tym samym jako sprzedawca kontraktu terminowego. Ustalenie ceny towaru, który ma być dostarczony po pewnym czasie, w momencie zawierania transakcji, jest istotą kontraktu terminowego.
